vrijdag 24 april 2015

Ziekenhuisbezoek voor Dex

Heel hard op je loopfiets racen, gaat niet altijd goed. Vanavond ging het niet goed en had je ook nog eens je zonnebril op waardoor het helemaal niet goed ging...
Gevallen en je bril is net onder je wenkbrauw gekomen. Open en flink ook. Eerst maar even bellen met de huisartsenpost, waar we om 20.30 pas terecht konden. 
Op naar het ziekenhuis...  
Dex schrok op deze foto want hij zag voor het eerst dat er heel veel bloed zat. 
In het ziekenhuis aangekomen moesten we even wachten. Om snel naar binnen te worden geroepen. De dokter zag dat het een flinke snee was en waarschijnlijk gelijmd kon worden. Maar toen ze er goed naar keek moest het toch gehecht worden. Mama vroeg voor extra verdoving voordat de echte verdoving met de naald kwam. De vloeistof prikte en dat was het begin van de strijd die nog ging komen. Na de vloeistof kwam de naald, dat deed natuurlijk nog meer zeer ondanks de voor verdoving. Zo'n ooglapje werkt natuurlijk ook niet echt mee. En na de naald was alles teveel. Met hechten moest Dex toch echt enorm draaien, wurmen en enorm huilen. Met 1 hechting houden de dr en assistente het voor gezien. En de rest wordt gelijmd. De saaie pleister laten we maar achterwege die hebben stoere jongens niet nodig. 

De grote stoere bink mag over 5 dagen zijn hechting eruit laten halen door de huisarts. En zijn oog krijgt vast alle kleuren van de regenboog. Morgen eerst een nieuwe zonnebril kopen want die is kapot!!!


woensdag 8 april 2015

Eerste tennisles


Vandaag was het eindelijk zover. Dex krijgt tennisles. 
Helemaal blij en stoer in zijn nieuwe outfit, op naar de tennisbaan. We waren aan de vroege kant en Dex had al zoveel zin om te tennissen dat hij maar tegen een speciaal doek is gaan tennissen. Om vervolgens naar binnen te gaan, de baan waar de les zou zijn. 
En daar kwam zijn trainer, Maarten. Allemaal handen schudden en snel aan de slag. Namen oplezen en hop rondje rennen.
Daarna met de oefening lijnen verder, hardloopdingetje, was echt teveel voor Dex. Hij snapte het niet en moest daarom huilen. Om vervolgens helemaal niet meer mee te willen doen. Want hij kwam om te tennissen en niet voor de spelletjes. Met papa is hij aan de slag gegaan, balletje slaan. Dat is wat hij graag wilt, op de tennisbaan een balletje slaan.
De les vond hij maar niks. Volgende week nieuwe rondes, nieuwe kansen en anders lekker met papa tennissen.